Promocja Albumu
EPka pt. „Z chmurą w głowach – żywoty zmiętych” to koncepcyjny, inspirowany literaturą album zespołu Chmury pochylający się nad żywotami i postawami szeregu postaci. Postaci niebanalnych z niebanalnymi dylematami i problemami, ale jakże ponadczasowymi i bliskimi ludzkiej kondycji.
Singlem promującym minialbum „Z chmurą w głowach – żywoty zmiętych” jest utwór „Flauta”. To także pierwszy z utworów na płycie i jednocześnie pierwsza część adaptacji muzycznej „Latarnika” H. Sienkiewicza.
„Flauta” to historia samotnego człowieka, który – cytując „Mistrza i Małgorzatę” – „zasłużył na spokój”, który po burzliwym życiu dotarł do kresu swojej wędrówki do miejsca, w którym „już będzie siedział”. To jego azyl, jego pancerz, jego bańka, z wnętrza której może bezkarnie obserwować wszystko to, co targa otaczającym go światem. To już go nie dotyczy. Jest ponad tym. I choć o jego brzegi rozbijają się nawet największe fale, to jednak gdzieś w głębi pozostaje rozedrgany cień tego kim był dawniej…
Na płycie „Z chmurą w głowach – żywoty zmiętych” znajduje się sześć utworów będących adaptacją muzyczną „Latarnika” H. Sienkiewicza. Album ukazał się na kanałach streamingowych 2 sierpnia 2022 roku, zespół promował utwory z EP-ki na koncertach GRASZ BÓR Festiwal 5-7 sierpnia tego roku.
Czteroosobowa ekipa zespołu Chmury ostatecznie uformowana w lutym 2018 roku. Natomiast pięcioosobowa załoga zebrała się dopiero w tym roku. Na co dzień mieszkają w „pochmurnym” Krakowie – może dlatego ich twórczość nie wychyla się poza tradycyjne brzmienia pieców lampowych i akustycznej perkusji. Postanowili wyruszyć w rejs w nieznane, jednocześnie mając obrany świadomy kurs. Zagrali razem paręnaście koncertów oraz zorganizowali już kilkukrotnie GRASZ BÓR Festiwal w województwie podkarpackim. Grają wyłącznie do polskich tekstów własnego autorstwa, niekiedy sięgając do klasyków – jak w przypadku dyptyku „Flauta” i „Przebudzenie”, które są oparte na noweli Henryka Sienkiewicza pt. „Latarnik”.

Niezależni, dalecy od stereotypów i odporni na szufladkowanie, przez co ich twórczość – niczym chmury – nie podlega ramom i ograniczeniom. Jak na chmury przystało, nieco oderwani od ziemi, jednak trzymający ją i towarzyszące jej rozterki w kręgu swoich zainteresowań. Nie zabraknie w nich deszczu, gradu i wyładowań, a nieodzowne mgły i śnieżyce znajdą ukojenie w przebłyskach i promieniach optymizmu. Mają otulać, spowijać, chłodzić, studzić, być przestrogą, zmuszać do refleksji i dostarczać życiodajnych strumieni. Ich twórcza obecność to ciągły ruch – to nieustanne pulsowanie i falowanie wertykalnych wzniesień i opadań oraz horyzontalnych orzeźwiających przemijań. To balansowanie pomiędzy atmosferą, treścią i emocją. Innymi słowy Chmury to formacja, która za punkt honoru wzięła sobie tworzyć numery niekoniecznie komercyjne, acz wpadające w ucho, a przy tym niepozbawione sensu. I chociaż sami nie chcą się definiować, to przez to, że często sięgają po lekką teatralizację swoich utworów, niektórzy określają ich twórczość mianem „art-rocka”.
Skład:
- Dariusz Bieniek – gitara basowa – chmura śniegowa, mgły i śnieżyce;
- Piotr Enhap – syntezator – chmura warstwowa, załamania i refleksy;
- Kasprzyk – perkusja – chmura gradowa, gradobicie;
- Wojciech Sowiński – gitara elektryczna – chmura burzowa, wyładowania, huragany i grzmoty;
- Lech Walicki – teksty, narracje i wokal – chmura deszczowa, mżawki, deszcze i ulewy.



Prezentację albumu i informacje o krakowskim składzie Chmury przygotowano dzięki Wojciechowi Sowińskiemu, gitarzyście w zespole, który dostarczyła nam wszelkie materiały, za co bardzo dziękujemy. Polecamy twórczość zespołu, jesteśmy pewni, że znajdziecie tu coś interesującego dla siebie.